Ik ga er niet omheen draaien; ook geen leugentje om bestwil. Ik kan er gewoon kort over zijn; clipless rijden is best eng.

In het vorige blog had ik al aangegeven over te stappen naar de clipless pedalen van Look. En vandaag was het moment daar. Met een beetje montagepasta op het schroefdraad, heb ik vanochtend de nieuwe pedalen op de cranks gemonteerd. Daarmee ben ik dus weer een stapje professioneler… in mijn hoofd althans.

De ingebruikname heb ik stapje voor stapje gedaan. Ik vond het namelijk best spannend aangezien ik nog nooit met mijn voeten vast heb gezeten aan de pedalen.

Om ongelukken te voorkomen ben ik begonnen in de huiskamer. Mezelf vasthoudend aan een stoel heb ik telkens de schoenen in- en uitgeklikt. Gewoon om het gevoel te krijgen zonder de kans te lopen om te vallen.

Na een minuutje of tien was het tijd om buiten te gaan spelen. Op een grasveldje in de buurt ben ik rond gaan rijden. Althans dat zou er op zich niet zo vreemd uit hebben gezien. Maar in dit geval heeft de willekeurige toeschouwer mij zien opstappen, rondrijden en stoppen. Om direct daarna weer te zien rijden en stoppen. En dat meerdere keren na elkaar.

Het ging gelukkig goed. De angst om te vallen is een stuk minder geworden. Er waren geen valpartijen (wel bijna), maar ook geen hoge snelheid of noodstoppen. Dus binnenkort ga ik mijn eerste rit met clipless inplannen. Kijken hoe dat gaat.